ΧΟΡΗΓΙΕΣ 2015-2016

Γίνε και εσύ Χορηγός της ομάδας μας!

Ο Σύλλογος μας  επιζητά χορηγούς στα είδη αθλητικού εξοπλισμού των αθλητών του, (εμφάνιση αγώνα , εμφάνιση προπόνησης , φόρμες αγώνα , φόρμες αποστολής , τσάντα αποστολής κλπ) με ανάδειξη/ διαφήμιση της φίρμας του χορηγού επάνω σε αυτά σε όλες τις αθλητικές εκδηλώσεις του συλλόγου.

Ο Σύλλογος μας είναι ανοιχτός για συζητήσεις και προτάσεις επιχορήγησης και αντίστοιχα της προώθησης και διαφήμισης  του χορηγού με ποικίλους τρόπους μέσα από τις δραστηριότητες του και την διαδικτυακή σελίδα του.

Με εκτίμηση,

Το Δ.Σ.

Πατέρα ακούς;

Αναδημοσίευση από coachbasketball.gr

Πατέρα ακούς;

 Του Θανάση Ασπρούλια

Tον έχασα όταν ήμουν 27 ετών, το 2001. Τέτοιες ημέρες ήταν. Ιούλιος! Ημουν αρκετά μεγάλος για να μη νιώσω ορφανός, και αρκετά μικρός για να μου λείπει όσο περνάει ο καιρός ολοένα και περισσότερο.

Στο μεταξύ όμως, φίλε αναγνώστη, η σχέση μου μαζί του είχε διαμορφωθεί έτσι που για όσα λάθη κι αν έκανα στη ζωή μου, με είχε προειδοποιήσει. Για τα σωστά; Με καθοδήγησε, δεν μου τα επέβαλε! Σήμερα, ετών 40 (και δεν ντρέπομαι) έχω το δικαίωμα να λέω ότι οι άνθρωποι, από τα μικράτα τους κιόλας, αξίζουν να κάνουν τα λάθη που θα τους δείξουν πως να βρουν μόνοι τους το σωστό δρόμο.

Πατέρα, εσύ, που μεγαλώνεις το παιδί σου με σκοπό να το δεις μία μέρα να μεγαλουργεί, άκου! Θα σου πω ευθύς εξαρχής, ότι προσωπικά δεν έχω την εμπειρία σου, αλλά, αν παραδεχθείς ότι δεν είναι απαραίτητο να έχεις κι εσύ πάντα την συνταγή και τη γνώση για να καθοδηγήσεις τον αξιολάτρευτο γιο σου σε όποια (διαφορετική) διαδρομή κι αν επιλέξει να ακολουθήσει, τότε θα συνεννοηθούμε!

Αφορμή για αυτό το σημείωμα στάθηκε η μεταγραφή του νεαρού Μωραΐτη στην ΑΕΚ. Υποπτεύομαι ότι για τις δυνατότητες του μικρού, θα ξέρετε ήδη αρκετά πράγματα. Εγώ δε θα ήθελα όμως να αναφερθώ στον πιτσιρίκο, διότι προς το παρόν, το μόνο που έχει καταφέρει να χτίσει είναι σωστή νοοτροπία, που σε συνδυασμό με το ταλέντο του, διαμορφώνει ένα εξαιρετικά ελπιδοφόρο project. O Μωραΐτης, όχι μόνο δεν είναι παίκτης ακόμα για να αφιερώνονται εκατοντάδες λέξεων και ύμνων από επαγγελματίες δημοσιογράφους, αλλά θα περάσουν κάποια χρόνια μέχρι να γίνει κιόλας. Κι όταν δικαιώσει τις προσδοκίες, εδώ είμαστε.

Αυτή τη φορά θα το πιάσω ανάποδα, διότι τις περισσότερες φορές ασχολούμαστε με τον κακό πατέρα, που επηρεάζει αρνητικά τον γιο του. Εγώ θα αναφερθώ σε έναν καταπληκτικό πατέρα, έναν εξαιρετικό άνθρωπο, έναν σπουδαίο οικογενειάρχη και μοναδικό συμπαίκτη... Τον Κώστα Μωραΐτη, τον πατέρα του Δημήτρη, που έχει κάνει τη δική του μεγάλη διαδρομή στο μπάσκετ, παίζοντας μέχρι και στον Ολυμπιακό και τον οποίο συνάντησα για δύο χρόνια ως συμπαίκτη στο Παλαιό Φάληρο.

Με εξαίρεση μία φορά που βρέθηκε στις εξέδρες του ΟΑΚΑ και δέχθηκε με χίλια παρακάλια να ξεπεράσει την ταπεινότητά του και να δεχθεί να μιλήσει στην κάμερα του ΟΤΕ TV στον αγώνα της ΑΕΚ με τον Πανιώνιο, δεν έχουμε ξαναβρεθεί ποτέ από τα χρόνια της τέντας του Ρέστειου.

Αν ο νεαρός Μωραΐτης, όμως, έχει μία επιπλέον ελπίδα να αγωνιστεί σε υψηλότερο επίπεδο και να αγγίξει το όριο που προβλέπει το τεράστιο ταλέντο του, τότε αυτή είναι ο πατέρας του, ο Κώστας! Αυτός που όλα τα προηγούμενα χρόνια, τον δίδαξε μεν, δεν τον ευνούχισε δε. Ηταν διακριτικά κοντά του, όσο και μακριά για να του προσφέρει την αίσθηση της ατομικής πρωτοβουλίας κι ευθύνης. Αυτόν που δεν πήρε τηλέφωνο κανένα δημοσιογράφο να τον ενημερώσει ότι έχει κι ένα γιο, όπως ο Βουτσάς με το κότερό του.

Αυτόν που δεν γκρίνιαξε σε κανένα προπονητή, διότι ως πρώην παίκτης και μάλιστα σε πολύ σκληρές εποχές και καταστάσεις, ξέρει πως η φάση είναι καπως έτσι... «Κανόνας νο 1: Ο προπονητής έχει πάντα δίκιο... Κανόνας νο 2: Οταν ο προπονητής δεν έχει δίκιο, κοίτα τον Κανόνα νο 1». The name of the game!

Ο πατέρας Μωραϊτης δεν πίστεψε (ούτε πιστεύει) ότι ο κανακάρης του είναι ο πιο όμορφος, ο πιο έξυπνος, ο καλύτερος, ο πιο γρήγορος, ο πιο γαμάτος. Τον συμβούλευσε, αλλά ποτέ δεν τον έπνιξε! Του φώναξε, αλλά ποτέ δεν τον χτύπησε. Του τόνισε ότι έχει κάποια καλά στοιχεία, αλλά ουδέποτε σταμάτησε να του επαναλαμβάνει μία λέξη: «Δουλειά».

Και κυρίως, δεν τον σύγκρινε με κανέναν συμπαίκτη του! Αν ο μικρός Μωραΐτης έχει μεγάλη τύχη να παίξει δεν το οφείλει στο DNA του πατέρα του, αλλά στον χαρακτήρα του.

Πατέρα ακούς; Εσύ που νομίζεις ότι έχεις άποψη για τα πάντα... Για εσένα λέω! Εσύ που, είτε ο γιος σου αποφασίσει να γίνει Αστροναύτης, είτε ποδοσφαιριστής, δε θα ξεχάσεις την γαμημένη συνήθεια να λες: «Εγώ θα σου πω τι πρέπει να κάνεις».

Ο ελληνικός αθλητισμός και ιδιαίτερα το μπάσκετ κουβαλάει το σταυρό του «πατέρα» και πολύ περισσότερο τα παιδιά. Δεν είναι θέμα διαπαιδαγώγησης, αγάπης, ή έλλειψης ενδιαφέροντος αγαπημένε πατέρα! Δε σου στερεί κανείς το δικαίωμα να μεγαλώσεις το παιδί σου σύμφωνα με τα πρότυπά σου, δηλώνοντας παράλληλα όμως, άγνοια για τη συνταγή που κάνει ένα παιδί, παίκτη! Δεν ξέρεις! Και δεν είσαι υποχρεωμένος να ξέρεις! Μην παριστάνεις ότι γνωρίζεις!

Ειδικά, εσύ που χρεώνεις την προσωπική αποτυχία σου να διακριθείς: στο σύστημα, στους κακούς προπονητές, στα συμφέροντα, στην αναξιοκρατία, στις δολοπλοκίες που στήθηκαν εις βάρος σου, στο φεγγάρι που ήπιε και μέθυσε, στους Νεφελίμ και τους ΑΝΕΛ. Σε όλους τους άλλους, πλην του εαυτού σου.

Και βέβαια, ούτε εσύ, που δεν έγινες ποτέ μέλος ενός αθλητικού συνόλου. Ειδικά, εσύ καλέ μου πατέρα, είσαι εντελώς ακατάλληλος για να επέμβεις περισσότερο απ'όσο ορίζει ο ρόλος σου ως γονέας, στο παιδί σου που θέλει να γίνει αθλητής.

Δε γνωρίζετε!!!

Οσο για εσένα, που έχεις την άποψη ότι ο κανακάρης σου είναι ένα σπάνιο υβρίδιο μεταξύ Μάικλ Τζόρνταν και Τιμ Ντάνκαν, ή για εσένα που αναζητάς τη λύση του οικονομικού προβλήματός σου μέσω του παιδιού σου, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι μείνεις εντελώς αποστασιοποιημένος. Με μαθηματική ακρίβεια θα το οδηγήσεις στην απόλυτη καταστροφή. Αργά ή γρήγορα.

Πατέρα ακούς;

Μη πεις στο παιδί σου, πως και πότε πρέπει να σουτάρει!

Δίδαξέ τον τι σημαίνει ομάδα, κοινωνικό σύνολο... Μίλα του για τους ρόλους. Για τον σεβασμό στον διπλανό και την ανωτερότητά του. Αυτή που ναι, πράγματι μπορεί να έχει ο συμπαίκτης. Αυτή είναι που θα κάνει και το δικό σου παιδί ακόμα καλύτερο. 

Μην προσπαθείς να του υπενθυμίζεις διαρκώς ότι είναι πολύ σπουδαίος. Θύμιζέ του ότι όσο καλός κι αν είναι, αν δεν χύσει αίμα και ιδρώτα, δε θα καταφέρει τίποτα.

Φρόντισε με το έναν ή τον άλλο τρόπο να υιοθετήσει ο μικρός σου, ότι πρέπει να έχει αξίες...

Κόψε κάθε κουβέντα που έρχεται στον προπονητή και πόσο άσχημα του φέρεται. Δως του να καταλάβει ότι ο ίδιος με την προσπάθειά του μπορεί να αποδείξει αν ο κόουτς κάνει λάθος ή όχι.

Χρησιμοποίησε τον εκάστοτε προπονητή για να μάθεις, να διδαχθείς, και ποτέ μην επιχειρήσεις να του διδάξεις. Δεν ξέρεις ούτε τα μισά από αυτόν.

Δώσε μάχη για να εξαφανιστούν πάσης φύσεως δικαιολογίες...

Λειτούργησε σαν πατέρας, μέντορας, όχι σαν προπονητής, ειδήμων που στο κάτω κάτω δεν είσαι.

Επίτρεψε στο παιδί σου να κάνει λάθος και να βρει το δρόμο του μέσα από αυτό.

Μην το πιέσεις, μην υπερτιμάς διαρκώς τα ατομικά χαρακτηριστικά του, μην πιστέψεις ποτέ ότι το παιδί σου θα γίνει σπουδαίο μόνο του. Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και όσοι προσπάθησαν να το κάνουν ατομικό, έγιναν παίκτες χαμηλού επιπέδου, ή στην καλύτερη περίπτωση οι «μαλάκες» της υπόθεσης που δεν στέριωσαν πουθενά.

Ακου πατέρα. Και δε θα χάσεις! Ο Κώστας Μωραΐτης δεν χρειάστηκε να ακούσει. Ηξερε τι πρέπει να κάνει και πλέον μπορεί να υπερηφανεύεται πως έχει ένα γιο που ουδείς μπορεί να προβλέψει μέχρι που μπορεί να φτάσει, αλλά ήδη οι πάντες στάζουν μέλι για το χαρακτήρα του. Πρόσεξε, πατέρα, όχι για την αδυναμία του να υπερασπιστεί το δίκιο του, ή να ξεδιπλώσει την προσωπικότητά του. Για τον χαρακτήρα του. Και τη νοοτροπία του. Τα στοιχεία που εν τέλει ξεχωρίζουν τους μεγάλους παίκτες, από τους μικρότερους. 

 

«Η επιτυχία ή η μη επιτυχία του παιδιού σου στον αθλητισμό δεν υποδεικνύει τι είδους γονέας είσαι. Αλλα αν ένας αθλητής είναι διαχειρίσιμος προπονητικά, που σέβεται, που είναι σπουδαίος συμπαίκτης, που είναι πνευματικά δυνατός ανθεκτικός και που προσπαθεί για το καλύτερο, αυτό ναι είναι μία άμεση αντανάκλαση της διαπαιδαγώγησης σου...»

 

Και αν δεν κερδίσω στον αγώνα..; Πώς να βοηθήσεις το παιδί -και σενα- να διαχειριστεί την ήττα

Aναδημοσίευση από coachbasketball.gr 

Και αν δεν κερδίσω στον αγώνα..; Πώς να βοηθήσεις το παιδί -και σενα- να διαχειριστεί την ήττα

Ένα από τα θέματα που δουλεύω πολύ συχνά στο κομμάτι Mental Training είναι η συμπεριφορά 

των προπονητών και των γονέων μετά τον αγώνα προς τον αθλητή, ιδίως σε περιπτώσεις ήττας.
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα εστιαστούμε περισσότερο στη συμπεριφορά των γονέων χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν απαντώνται και στους προπονητές.

Ας δούμε την εικόνα μέσα από τα μάτια του παιδιού-αθλητή.

Μετά τον αγώνα ..

«Ο μπαμπάς λέει: ‘δεν πειράζει, θα μπορούσες και καλύτερα, πάμε γερά για τον επόμενο αγώνα’. Αλλά δεν με κοιτά στα μάτια, στο αυτοκίνητο δεν μιλά, αλλάζει γρήγορα σταθμούς στο ράδιο και μετά στο σπίτι χάνεται πίσω από την εφημερίδα ή τον υπολογιστή. Καλά που μιλά και η μαμά και ας λέει άσχετα πράγματα».

«Ο μπαμπάς και η μαμά χαμογελάνε και χειροκροτάνε συνέχεια όταν βγαίνουμε από το γήπεδο. Με αγκαλιάζει ο μπαμπάς σφιχτά και μου λέει ‘μπράβο παιχταρά μου, είμαι πολύ περήφανος για σενα’! Μετά με ρωτά τι θέλω να κάνουμε το απόγευμα - - με αφήνει να καθίσω περισσότερο έξω με τους φίλους ή βγαίνουμε για φαγητό ή μου δίνει χρήματα να αγοράσω ό,τι θέλω».

Έχεις σκεφτεί ποια έμμεσα μηνύματα στέλνουμε στο παιδί-αθλητή μας μετά από μια νίκη ή ήττα σε αγώνα; Τι πραγματικά λέμε και δεν λέμε πίσω από τις λέξεις και τι φανερώνει ηγλώσσα του σώματος; Ξανακοίταξε τα λόγια του αθλητή λίγο πριν και σκέψου αν έχεις συμπεριφερθεί έτσι κάποια στιγμή μετά από αγώνα ή προπόνηση. Κατά ένα μεγάλο μέρος αυτή η συμπεριφορά μας που μπορεί να φτάνει και σε υπερβολές συνδέεται και επηρεάζεται από τις προσδοκίες που έχουμε για το παιδί μας και ίσως και για τον εαυτό μας [όπως, ανεκπλήρωτα αθλητικά όνειρα].

«Και αν δε κερδίσω στον αγώνα .. θα συνεχίσεις να με αγαπάς;» είναι μια φράση που έχω ακούσει από αθλητές, ίσως να την έχεις ακούσει και εσύ από το παιδί-αθλητή σου ή να σου τη λέει ‘σιωπηλά’ με τη συμπεριφορά του.

Πώς να είσαι πιο αποτελεσματικός γονέας για το παιδί-αθλητή σου

Τα παιδιά έχουν ανάγκη αποδοχής ιδίως όταν συμμετέχουν στον αθλητισμό.

Είναι βοηθητικό να ..

Ø    Διαχωρίζεις τις δικές σου προσδοκίες απο αυτές του παιδιού-αθλητή: ρώτησε τον αθλητή ποιος είναι ο δικός του λόγος συμμετοχής και ο στόχος του. Αν πιάνεις τον εαυτό σου να ενοχλείται που αυτά δεν ταυτίζονται με τα δικά σου ψάξε λίγο περισσότερο μέσα σου να βρεις για ποιο λόγο επιμένεις να δει το παιδί-αθλητής σου τη συμμετοχή του μέσα από τα δικά σου μάτια.

Ø    Είσαι καλός ακροατής και υποστηρικτής του παιδιού-αθλητή: άκου τα συναισθήματα του μετά τον αγώνα χωρίς να προσπαθείς να μειώσεις τη δυσφορία του για το αποτέλεσμα με φράσεις όπως «δεν έγινε και τίποτα, ένας αγώνας ήταν» ή «πήγες πολύ καλά, ήσουν πολύ καλός». Καθώς οι λέξεις είναι σημαντικές, σύμφωνα με το NLP [Νευρογλωσσικό Προγραμματισμό], μπορείς να επιλέξεις φράσεις όπως «Χαίρομαι για την προσπάθεια σου» ή «Καταλαβαίνω ότι σε στεναχώρησε, πες μου πώς το ένιωσες». Είναι προτιμότερο να είσαι ειλικρινής καθώς το παιδί γνωρίζει καλά πώς τα πήγε και να ακούς τι έχει να σου πει χωρίς να βιάζεσαι να απαντήσεις.

Ø    Να θυμάσαι οτι το παιδί-αθλητής δεν είναι η απόδοση του: δείξε στο παιδί αγάπη χωρίς όρους [unconditional love] τόσο με λόγια όσο και με τη γλώσσα του σώματος ώστε να νιώθει αποδοχή και να ενισχύεται η αυτοεκτίμηση του και όχι αγάπη με ανταλλάγματα [όπως, ‘τώρα που κέρδισες έχει δώρο’ ή θετικά σχόλια μόνο μετά από νίκη].

Ø    Περάσεις το μήνυμα ότι η ήττα είναι μια ευκαιρία να μάθει καλύτερα τον εαυτό του και να βελτιωθεί: Αν δεν υπήρχε ήττα η νίκη δεν θα είχε την ίδια γλύκα.

Ø    Χειροκροτάς όλη την ομάδα όχι μόνο το δικό σου παιδί-αθλητή

Αποφεύγεις να ..

§     Φωνάζεις και να δίνεις οδηγίες κατά τη διάρκεια του αγώνα ή της προπόνησης: Το παιδί χρειάζεται το γονέα του, κράτα αυτό το ρόλο, άλλωστε προπονητή έχει. Οι οδηγίες εμποδίζουν παρά βοηθάνε τον αθλητή καθώς τον αποσυντονίζουν, τον μπερδεύουν ιδίως όταν έρχονται σε αντίθεση με όσα έχει προτείνει ο προπονητής και επηρεάζουν αρνητικά την αυτοπεποίθηση του.

§     Συγκρίνεις το παιδί-αθλητή σου με άλλους αθλητές

§     Συζητάς με λεπτομέρειες και να κάνεις κριτική αμέσως μετά τον αγώνα: μετά τον αγώνα είναι η πιο ακατάλληλη στιγμή για συζήτηση καθώς η ένταση είναι ακόμη σε υψηλά επίπεδα. Άφησε τον αθλητή να σου μιλήσει για τον αγώνα όταν εκείνος το επιθυμεί. Οι αθλητές αναφέρουν ότι η πιο ενοχλητική στιγμή είναι αυτή μέσα στο αυτοκίνητο, μετά τον αγώνα, οδεύοντας προς το σπίτι που ο γονέας [συνήθως ο μπαμπάς, όπως αναφέρουν] αναλύει με κάθε λεπτομέρεια τις φάσεις του αγώνα και τα λάθη τους. Αξιοποίησε εκείνη την ώρα για άλλες κουβέντες και για ενίσχυση του δεσμού σας παρά για κριτική, το ρόλο αυτό τον έχει ο προπονητής και μην ξεχνάς ότι ο αθλητής είναι ο πρώτος που ξέρει τα λάθη του.

«It is easier to build up a child than to repair an adult .. Choose your words wisely»

Ευφροσύνη Μήτσιου

Ψυχολόγος

Αθλητική Ψυχολόγος

www.frosomitsiou.gr

Η άδεια θέση στην κερκίδα…..

Aναδημοσίευση από coachbasketball.gr

Η άδεια θέση στην κερκίδα…..

Ακόμα μια σεζόν έφτασε στο τέλος της, κάθε μέρα και μια νέα εμπειρία και σίγουρα το μπάσκετ κέρδισε και γέμισε την καρδιά των μικρών αθλητών με εικόνες που χτίζουν με θετικά συναισθήματα
Γυρνώντας πίσω και αναπολώντας, διάφορες πολύχρωμες εικόνες,.
περνούν από μπροστά μου.
θα ήθελα να μείνω και να περιγράψω ένα γεγονός που σίγουρα είναι γνωστό στην μπασκετική καθημερινότητα όλων μας…. την προσμονή και την λαχτάρα ενός παιδιού..

‘’ Coach στο σημερινό παιχνίδι θα έρθει ο πατέρας μου να με δει να παίζω ,ξέρωείναι το τελευταίο παιχνίδι του τουρνουά αλλά μου υποσχέθηκε ότι αυτή την φορά θα είναι στην κερκίδα ‘’

Αλήθεια πόσοι είναι αυτοί οι γονείς που αφήνουν τα παιδιά τους έξω από το γήπεδο και φεύγουν σκαστοί .

Πόσοι είναι αυτοί οι γονείς που πριν από κάθε παιχνίδι ψάχνουν να φορτώσουν το παιδί τους κάπου αλλού για να το φέρουν στο γήπεδο

Πόσοι είναι αυτοί οι γονείς  που πάντα  έχουν υποχρεώσεις και δεν προλαβαίνουν

Πόσοι είναι αυτοί οι γονείς που δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο γήπεδο

Πόσοι είναι αυτοί που πάντα δυσανασχετούν και γκρινιάζουν «Πάλι αγώνα έχετε» «Πολύ μακριά δεν παίζεται??»

Αρκετοί, λίγοι ,πολλοί ,μικρή σημασία έχει…..

Εγώ θα πάω στην πλευρά του νέου αθλητή-  παιδιού που προπονώ καθημερινά και μου περνάει όλα τα  συναισθήματα του.

Το σίγουρο είναι ότι σε  μια αθλητική πορεία  το κάθε παιδί- αθλητής εκφράζει τον πόθο και την προσμονή να βρεθεί το αγαπημένο του πρόσωπο  στην κερκίδα έστω μία φορά

Για ένα δυνατό μπράβο ,

Ένα δεν πειράζει ,

Ένα μπουκαλάκι νερό,

Ένα χαμόγελο

Μια αγκαλιά στο τέλος του παιχνιδιού

Να το στηρίξει  σε πιθανές αποτυχίες και να το επιβραβεύσει στις επιτυχίες του, χωρίς υπερβολές φυσικά.

Και σίγουρα από την παραπάνω διαδικασία

Το παιδί θέλει να επιδείξει στους γονείς του τις τεχνικές του ικανότητες στο μπάσκετ, τους φίλους του ,τις σχέσεις με τον προπονητή του ,να αποδείξει ότι χρόνος που σπαταλάει στο αγαπημένο του άθλημα που μερικές φορές είναι και εις βάρος των μαθημάτων του είναι εποικοδομητικός και του προσφέρει ψυχική και σωματική υγεία

Επίσης δεν πρέπει να  ξεχνάμε δυο βασικούς κανόνες

Πρώτον  ότι το μπάσκετ και γενικά ο αθλητισμός σε πολλές περιπτώσεις  βοηθά και χτίζει καλύτερες σχέσεις μεταξύ  γονέα και παιδιού  και ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια της προ εφηβείας και εφηβείας.

Και ότι  η σωστή ψυχολογική στήριξη των παιδιών από τους γονείς, παίζει μεγάλο ρόλο όχι μόνο  στην εξέλιξη τους  αλλά και στην παραμονή τους στον  αθλητισμό

Γιατί ένα είναι σίγουρο ότι ο χρόνος και η παλίρροια δεν περιμένουν κανέναν …ας προσπαθήσουμε όλοι να δώσουμε στο παιδί αυτήν την στιγμή και ας σταθούμε εκεί στην κερκίδα έστω  για ένα χειροκρότημα..

Η συνέχεια ….

Το παιχνίδι ξεκινά….το βλέμμα του Δημήτρη από τον πάγκο στο κενό  ,κολλημένο στην κερκίδα να ψάχνει……χαϊδεύοντας αμήχανα  την μπάλα που θα έδειχνε στον πατέρα του πόσο πολύ αγαπάει και γνωρίζει το ομορφότερο άθλημα το μπάσκετ…..

Αν ο Δημήτρης συνεχίσει το μπάσκετ …η ιστορία θα το δείξει

Kαλή δύναμη σε όλους

Τσάδαρης Κων/νος

Coach

ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟ .....

Τo εγχειρίδιο της γνώσης

Αναδημοσίευση από coachbasketball.gr

Τo εγχειρίδιο της γνώσης

Βλέπουμε συνεχώς προπονητές με φραπέ .. τσιγάρο ..
με κινητό στο χέρι ..
την ώρα της προπόνησης ,
που δίνουν οδηγίες ενώ κάθονται σε καρέκλα ..
προπονητές που μιλάνε με όποιον μπορείς να φανταστείς ..

προπονητές που μπαινοβγαίνουν σε γραφεία ή κυλικεία κι όλα αυτά την ώρα που τα παιδιά εκτελούν ασκήσεις 
και αναρωτιέμαι είναι προπονητές αυτοί ; 
Είναι δάσκαλοι του μπάσκετ ;
Ποια γνώση ρε ρεζίλι ! 
Ποιος νοιάζεται αν ξέρεις και τι ξέρεις !
Εσύ παλικάρι μου δεν έχεις αγάπη και σεβασμό !
Είσαι τελειωμένος .. αργά ή γρήγορα θα σε αποβάλει ο χώρος !
Προπονητές που πηγαίνουν στη προπόνηση χωρίς τσάντα
ή μπλοκ προπονητή ,
χωρίς σφυρίχτρα ή χρονόμετρο ,
χωρίς πρόγραμμα ημέρας,δε νοούνται για προπονητές


Προσωπικά μ' αρέσει να μελετώ, να παρακολουθώ άλλους προπονητές και τη δουλειά τους ,
να βλέπω τη μεθοδολογία , τη διδακτική ικανότητα , τη συνέπεια των λόγων και των πράξεων , την αγάπη για τα παιδιά και το άθλημα του μπάσκετ 
και τέλος τη γνώση ...
Δυστυχώς βλέπω καθημερινά προπονητές καινούς , άδειους μπασκετικά .. παντού !
( τρεις ασκήσεις σε τριάδες , 2 - 1 , 3 - 2 κι όχι με κατευθύνσεις , λίγα σουτάκια και μετά διπλαδούρα ... σ' όλα τα επίπεδα ! )
Αυτό είναι το μπάσκετ ;
Αυτή τη προπόνηση τη κάνει και ο μπακάλης της γειτονιάς σου !

ΒΑΛΕ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ - ΒΑΛΕ ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ – ΒΑΛΕ ΣΕΒΑΣΜΟ !

Υπάρχουν ελάχιστοι .. και με όρεξη πραγματικοί γνώστες προπονητές υποδομών !!!!!
Το έχω ξαναπεί αλλά το επαναλαμβάνω.. η εποχή έχει ανάγκη από την αγάπη και τον σεβασμό κι όχι από τη γνώση ... 
Υπάρχουν προπονητές που έχουν αναλωθεί στο γλύψιμο και τις δημόσιες σχέσεις του καναπέ κι έχουν αδιαφορήσει τελείως για την εξέλιξη – πρόοδο της γνώσης.

Το εγχειρίδιο της γνώσης .. 
τι είναι αυτό τέλος πάντων και που θα το βρω ;
Το εγχειρίδιο της γνώσης το έχεις μέσα σου .. είναι η καθημερινή προσπάθεια για βελτίωση , 
ο σεβασμός και η αγάπη στα παιδιά και το μπάσκετ 
και τέλος το ανοιχτό – καθαρό μυαλό ... 
να βλέπεις , να ακούς , να μελετάς , να αισθάνεσαι , να εξελίσσεσαι ,
να γίνεσαι χαμαιλέοντας της γνώσης !

Το internet στην εποχή μας είναι φοβερό εργαλείο για παλιούς και νέους προπονητές .
Ξέρετε ή πρέπει να σας πω ότι στο internet μπορείς να βρεις πλέον τα πάντα ... ασκησιολόγιο, βιβλιογραφία , προπονητικές λογικές
κι όχι μόνο .
Μερικές φορές απορώ με όλους αυτούς που λένε ή θέλουν ή να γίνουν προπονητές χωρίς να μελετούν άλλους προπονητές ή να πηγαίνουν σε σεμινάρια..
ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ !!!! ΠΩΣ !!!!
Τόση έπαρση .. τόση αλαζονεία .. τόσος ξερολισμός.
Ένα τεράστιο < γιατί ; > πλανιέται στο μυαλό μου ..
Τα λεφτά μόνο για τα λεφτά .. τόσα παίρνω και θα τα παίρνω !
Ο τραγικός παράγοντας που βάζει προπονητή παίκτη του αντρικού , τον κολλητό ή τον κουμπάρο του ...
και τα παιδιά .. ποιος νοιάζεται για τα παιδιά ;

Φύγε αμέσως .. Τρέξε μακριά αν είναι γι'όλα αυτά.
Εξαφανίσου σκουλήκι .. κενό μειδίαμα .. κατακάθι του χώρου.

'' basketball is life ''

Διονύσης Γκιουλεας
Προπονητής Μπάσκετ

ΚΛΗΡΩΣΗ ΕΦΗΒΙΚΟΥ 2015 - 2016

EΦΗΒΙΚΟ 2015 - 2016
1η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΚΑΟ ΓΕΡΑΚΑ
2η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΕΦΟΑ-ΣΠ.ΛΟΥΗΣ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
3η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΚΑΟ ΛΥΚΟΒΡΥΣΗΣ
4η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΕΣΚΔ Ν.ΙΩΝΙΑΣ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
5η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	Α.Σ.Ο.Χ. "ΦΟΙΒΟΣ"
6η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΓΑΟ ΚΟΥΚΟΥΒΑΟΥΝΩΝ
7η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΑΟ ΑΡΙΩΝ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
8η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΦΕΑ Ν.Φ.- Ν.Χ.
9η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΑΟ ΠΕΥΚΗΣ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΚΛΗΡΩΣΗ ΠΑΙΔΙΚΟΥ 2015 -2016

ΠΑΙΔΙΚΟ  2015 - 2016
1η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΚΑΟ ΓΕΡΑΚΑ
2η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΕΦΟΑ-ΣΠ.ΛΟΥΗΣ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
3η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΚΑΟ ΛΥΚΟΒΡΥΣΗΣ
4η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΕΣΚΔ Ν.ΙΩΝΙΑΣ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
5η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	Α.Σ.Ο.Χ. "ΦΟΙΒΟΣ"
6η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΑΟ ΠΕΡΙΣΣΟΥ
7η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΑΟ ΑΡΙΩΝ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
8η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ	ΦΕΑ Ν.Φ.- Ν.Χ.
9η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΑΟ ΠΕΥΚΗΣ	ΟΦΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ